Της στάθηκα όταν ήταν "μόνη" και πέρναγε δύσκολα, την πήρα στην αγκαλιά μου και σκούπισα τα δάκρυά της όταν έκλαψε και την φίλησα στο μέτωπο, κουβάλησα "νερό" με τις χούφτες μου και της έδωσα να πιεί, την σήκωσα ψηλά και της έδειξα το φως, προσπάθησα (ανεπιτυχώς) να διώξω τους εφιάλτες της και προσπάθησα να της δώσω ελπίδα, την χάιδεψα στα μαλλιά και τα άφησα να ανεμίζουν καθώς φυσούσε ο αέρας, της ψιθύρισα σ' αγαπώ και την κράτησα γερά ανάμεσα στα χέρια μου , της "τραγούδησα" όλα τα αγαπημένα της νανουρίσματα, την άφησα να "κοιμηθεί" γλυκά στην αγκαλιά μου,......... αλλά τελικά ήταν άβολη η "στάση". Ο έρωτας έχει άβολη ειδική βαρύτητα.......
("ΑΓΕΦΥΡΩΤΗ ΔΙΕΠΑΦΗ" ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ)
No comments:
Post a Comment