Ψάχνω κάποια να γελάσουμε μαζί. Σε κάποιας την αγκαλιά να κλάψω και κάποιας τα δάκρυα να σκουπίζω. Με κάποια να τρέξουμε στην άμμο. Να καβαλήσει μαζί μου την σανίδα μου και εγώ να ταξιδέψω με το καλάμι της. Να μοιραστεί το παγωτό μου και εγώ την τάρτα της. Να θυμάται τα γενέθλια μου και εγώ να της τραγουδώ στα δικά της. Να δει τα χρώματα που βλέπω, και εγώ το "πίνακα" που θα φτιάχνει με αυτά, κάποια να με ξαφνιάζει με ένα χαμόγελο της, όταν σβήνει το δικό μου...και με αυτό το "ξάφνιασμα" να την φωτίζω. Να την νοιώθω και να με νοιώθει. Nα μην την ανέχομαι και με ανέχεται. κάποια που οι δυο ζωές μας να χωρέσουν σε μια.
Τρέχα γύρευε θα μου πείτε. Την συνάντησα σε λάθος σταυροδρόμι θα σας πω.
1 comment:
Ενώ φαινομενικά ζητάς απλά πράγματα, επί της ουσίας και σε βάθος, ζητάς το ακατόρθωτο. Γιατί συνήθως σου προσφέρονται από 'κει που δε θέλεις και σε λάθος χρόνο ή τα προσφέρεις εκεί που δε θέλουν ή αδυνατούν να τα λάβουν, πάντα σε λάθος χρόνο και λάθος τόπο... :)
Post a Comment