«Είσαι όμορφη», σου είπα..
και εσύ μετά, έψαχνες καθρέφτη.
«Μην ψάχνεις καθρέφτη», σου είπα
Καθρεφτίσου στο βλέμμα μου...
«Είσαι αγάπη αληθινή», σου είπα...
και εσύ μετά, γύρευες νοήματα
«Μην ψάχνεις έννοιες», σου είπα
Γίνε εσύ η έννοια της ύπαρξής μου...
«Είσαι όλη μου η ζωή», σου είπα...
και εσύ μετά, κοίταξες τον κόσμο μου
«Δεν έχω δικό μου κόσμο», σου είπα
Γίνε εσύ κόσμος, μέσα του να ζήσω...
Είσαι τα όνειρα, μέσα στο κύκλο μιας ματαίωσης
με μια σου αλήθεια, ζωντάνεψέ με...
Είσαι η πιο ήρεμη θάλασσα, μες τη φουρτούνα αυτού του κόσμου
με ένα σου άγγιγμα, γαλήνεψέ με...
Είσαι η ηλιαχτίδα που ξεπροβαίνει, μεσα απ' το πιο μαύρο σύννεφο
με μια σου ανάσα, φώτησέ με...
Ε δεσποινίς?? γιατί δεν προσέχεται στο "μάθημα"?? γιατί τρέχει το μυαλό σας αλλού??....................
No comments:
Post a Comment