ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ;

Σαν ανοιχτή πληγή είναι ο Έρωτας.
Στάζει ένα δάκρυ στην ψυχή.
Κι ανθίζει ρόδο πράσινο και μαύρο γιασεμί.
Κι ανθίζει ένα λουλούδι αλλιώτικο.
Σε σκοτεινό φαράγγι φυτρώνει
κι από πικρή βροχή ποτίζεται.

Κι όποιος δε το είδε, δε το άγγιξε
όποιος απ'το άρωμά του δεν έχει χτυπηθεί
αυτός δεν ξέρει τι είναι φόβος.
Αυτός δεν ξέρει τι θα πει δύσκολη νύχτα.
Αβάσταχτη σιωπή.
Κραυγή απελπισμένη που περνάει μέσα απ'την τρέλα.

Αυτός δε θα βαδίσει στη γνώση μέσα απ'την απόγνωση.
Τον περιμένει μίζερη, αχάριστη ζωή.
Σαν ανοιχτή πληγή είναι ο Έρωτας.
Σαν άγρια καταιγίδα.
Πέφτει ένα χιόνι στην ψυχή κι ανθίζει ένα λουλούδι αλλιώτικο.
Άλλοι το λεν' φιλί της κόλασης
κι άλλοι αφιόνι της Αγάπης.
Κι άλλοι το θέλουν μήνυμα ενός άπιαστου Παράδεισου.

Μα λίγοι μόνο ξέρουν τι είναι η πληγή που ανθίζει μέσα μας.
Και τι κοιμίζει η αλλόφρονη καταιγίδα του Έρωτα.