Tuesday, March 27, 2007
ΠΡΩΤΗ (ΑΛΗΘΙΝΗ) ΑΓΑΠΗ
Ποτέ πριν από τούτη την ώρα δεν ήμουν κυριευμένος ,
με αγάπη τόσο αιφνίδια και γλυκιά ,
το πρόσωπό της άνθισε σα λουλούδι
κι έκλεψε ολοκληρωτικά την καρδιά μου.
Το πρόσωπό μου έγινε χλωμό σαν πεθαμένου .
Τα πόδια μου αρνήθηκαν να ξεφύγουν ,
κι όταν με κοίταξε , τί θα μπορούσα να υποφέρω !
Όλη μου η ύπαρξη φάνηκε να διαλύεται σαν πηλός .
Κι έπειτα το αίμα μου γέμισε το πρόσωπό μου
και πήρε το βλέμμα μου λίγο μακρύτερα ,
Τα δέντρα κι οι θάμνοι γύρω μου
έμοιαζαν μεσάνυχτα μέσα στο μεσημέρι.
Δεν μπορούσα να δω τίποτα ,
Λέξεις από τα μάτια μου ξεπήδησαν --
Μίλησαν σαν συγχορδίες εγχόρδου,
και αίμα πυρπόλησε την καρδιά μου.
Είναι τα λουλούδια η επιλογή του χειμώνα ;
Είναι το κρεβάτι του έρωτα πάντα χιονισμένο ;
Φάνηκε ν' ακούει τη σιγανή φωνή μου ,
χωρίς να γνωρίζει ερωτικά θέλγητρα .
Ποτέ δεν είδα ένα τόσο γλυκό πρόσωπο
σαν το δικό της
Η ψυχή μου πέταξε στη μακρινή της κατοικία
και δε θα ξαναγυρίσει πια .
First Love
John Clare
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
....γιατι μολις σε δω για μια στιγμη,
δεν μπορω πια να αρθρωσω λεξη:
αλλά η γλωσσα μου γινεται κομματια και,
κατω απο το δερμα μου,
γλιστραει αποτομα μια λεπτη φωτια:
τα ματια μου χανουν το βλεμμα τους,
τ' αυτια μου βουΐζουν,
ο ιδρωτας αυλακωνει το κορμι μου,
ενα ριγος με κυριευει συγκορμη'
γινομαι πιο χλωμη κι απ' τη χλοη και,
λιγο ακομη,
θα 'λεγα πως πεθαινω.
Σαπφώ
Δες εδώ αν θες...
Σαπφώ η θνητή μούσα
Post a Comment