Saturday, December 30, 2006
CHAT TO CHAT
Friday, December 29, 2006
SKY-FLY. NOT A GAME!!
Thursday, December 28, 2006
Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ
Τώρα είναι αυτό δίκαιο; Εσείς μπορείτε να σκεφτείτε έστω και ένα μόνο όνομα ξωτικού; Αυτοί, οι μικροί τύποι, που φτιάχνουν και ετοιμάζουν τα δώρα που ο 'Aγιος Βασίλης πηγαίνει σε αγόρια και κορίτσια. Γι αυτόν τον λόγο σκέφτηκαν ότι δεν θα ήταν λάθος να γράψουν ένα τραγουδάκι και για τα ξωτικά, και έτσι και έκαναν!! 'Eγραψαν το τραγούδι των Μεγάλων Ξωτικών. «Ζήτω τα μεγάλα ξωτικά, ο Μπιλ και ο Χάρυ, ο Τσάρλυ, ο Ρότζερ, ο Γουίλι, η Μαίρη, η Ρόζι, ο Τεντ και ο Φρέντ, ο Τζο και ο Χιούι, η Ρούθ και ο Μπο».
Και αυτό ήταν το τραγούδι στροφή παρά στροφή, και κάθε νέα τροφή το κανε και χειρότερο. 'Oταν ο γέρο Αϊ Βασίλης άκουσε το τραγούδι τους διαπίστωσε ότι διαρκεί σαράντα ολόκληρα λεπτά!! Ξεκίνησε λέγοντας «Χο, χο, χο!!» σε δέκα στίχους φώναξε «χόα!! Να ένα πράγμα που είμαι σίγουρος μικρά μου ξωτικά, αυτό το τραγούδι είναι μια λίστα από ονόματα που δεν θα πιάσει ποτέ και κανείς δεν θα το θυμάται!!
Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να επιδείξετε έναν από σας ως ήρωα και όταν όλα τα ξωτικά θα ζητωκραυγάζουν θα είναι για όλα τα ξωτικά στην γη του Αϊ Βασίλη!! Πρέπει όμως να κάνετε καλή επιλογή και να εκλέξετε για ήρωά σας τον πιο διάσημο μετά όμως που θα ψηφίσετε». Μετά από πάρα πολύ κόπο και ψάξιμο τα ξωτικά έβγαλαν τους υποψήφιους και ψήφισαν. Επιτέλους βρέθηκε ο ήρωάς τους. Λεγόταν Φρέντι και τον Ονόμασαν Φιλικό Φρέντι.
Και ο νέος ήρωας κέρδιζε όλα τα προνόμια, ήταν και ο πρώτος και έπαιρνε όλο άριστα στο σχολείο. Και να μερικά ταλέντα του...έκανε ουρά στον χορό από μόνος του, έπαιζε πολύ καλά το βιολί, μπορούσε να λύσει και το δυσκολότερο πρόβλημα. 'Eξυπνο και όμορφο μαζί!! Και ψηλό, στις μύτες των ποδιών του έβλεπε άνετα πάνω από το γόνατο του ψηλότερου τάρανδου.
Ανάμεσα στα ζήτω των ξωτικών ο Αϊ Βασίλης μίλησε και έδωσε το χέρι του στον Φρέντι. «Φιλικέ Φρέντι, νομίζω ότι ίσως πετάξεις μαζί μου και διαβάσεις τους χάρτες». Του Φρέντ του πήρε ένα λεπτό να το καταλάβει..
Αυτός θα ήταν το πρώτο ξωτικό που θα πετούσε!! Και η μικρή καρδιά του πήγε να σπάσει από συγκίνηση. Αναφώνησε «θα είμαι με τον Αϊ Βασίλη!!» Από τότε και στο εξής, κάθε βραδιά Χριστουγέννων, ο Φρέντι βρίσκετε εκεί δεξιά του Αϊ Βασίλη, χωρίς αυτόν ο 'Aγιος Βασίλης δεν θα ήξερε πως να έφτανε στον προορισμό του.
Με αυτούς τους χάρτες, ο Φρέντ είναι σίγουρος ότι είναι ένας εξπέρ της Γεωγραφίας. Τώρα όλα τα ξωτικά είναι περήφανα και τραγουδάνε το τραγούδι τους που λέγετε «Πάνω στις καμινάδες» και πάει κάπως έτσι : «Πάνω στις καμινάδες πάει ο δικός μας Φρέντ, ντυμένος στο κόκκινο κουστούμι του, βοηθά τον Αϊ Βασίλη να μοιράσει τα δώρα που έφτιαξαν τα άλλα ξωτικά για τα μικρά παιδιά.
Πήγαινε Φρέντ, πήγαινε και μπράβο, είμαστε πολύ περήφανοι για σένα!!» Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν άρχισε να αναγνωρίζετε και η δουλειά των μικρών ξωτικών και όλοι ήταν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, ζώντας αυτοί καλά και εμείς καλύτερα, και αν ποτέ δείτε τον Αϊ Βασίλη, να ξέρετε ότι αυτό το μικρό ανθρωπάκι δίπλα του, είναι ο Φρέντ!!!
ΠΑΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΙ ΘΕΛΩ
Και εγώ θέλω...απλά να είσαι καλά!! Εξάλλου υπάρχω εγώ που έστω με τον τρόπο μου όσο ανορθόδοξος και αν είναι πάντα σε προσέχω, σε σκέφτομαι, σε νοιάζομαι...υπάρχεις πάντα στην καρδιά μου. Τελικά αυτό είναι καλό ή κακό;; Κάπου στην μέση... ε;; Ξέρω δεν μπορώ να κάνω και πολλά για σένα. Θα ήθελα να γράψω κι άλλα, όμως θα σταματήσω...ας είναι!!
Friday, December 22, 2006
I miss....you will miss....it!!!
Say you’d be better off on your own
One day I’ll wake up and you’ll be gone
But that’s all right
‘Cause I can tell you that it won’t be long
You’re gonna find yourself singing a different song
You’ll finally see the light Baby,
go ahead and dream
In the end it’s gonna be the same
When you wake up and call my name
You’re gonna miss my love
No matter what you say
Well, you can fool yourself
Until your dying day
But you will come to your senses
When push comes to shove
You’re gonna miss my love
You think it’s easy to change your mind
It’s seems so simple but the bottom line is
You’ll never find another love like mine
No matter what you do
You keep crying about the love you lack
Soon as it’s gone,
you’ll be begging to get it back
Well, you know that’s true Baby,
go ahead and run
I know you’re bent on breaking free
When you look back,
I know you’ll finally see
You’re gonna miss my love
No matter what you say
Well, you can fool yourself
Until your dying day
But you will come to your senses
When push comes to shove
You’re gonna miss my love
You’re gonna miss my love
No matter what you say
Well, you can fool yourself
Until your dying day
But you will come to your senses
When push comes to shove
You’re gonna miss my love Oh,
believe me baby,
You’re gonna miss my love
I know you’re gonna miss my love
I know you’re gonna miss my love
Oh, believe me baby I know you’re gonna miss my love
and you should know that missing is very hard, I can assure you
Jingle bell
i missed so my chinesse eyes, that i only listen to chinesse songs.我愛你 [我爱你]
ngóh oi néih!!!! I LOVE ......
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΕΡΗΜΗΝ.........
Wednesday, December 20, 2006
ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ!!!
χωρίς καρδιά δε θέλω να γυρίζω
σιγά σιγά πεθαίνουμε
στα ίδια πάντα μένουμε
μα μια ζωή καλύτερη αξίζω
Συγγνώμες κι άλλα θύματα θα πάρουνε τα κύματα
βουλιάζεις στην ελπίδα που κρατάω
σιγά σιγά διαλύθηκα
τον έρωτα φοβήθηκα
για μια ζωή καλύτερη θα πάω
Σου δίνω πίσω
σου δίνω πίσω
την αγάπη που μου δάνεισες
δώσε μου πίσω
δώσε μου πίσω τη ζωή μου
και ξοφλάμε
να σου θυμίσω είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα
πώς θες εσύ για καλοκαίρια να μιλάμε
Τα χρόνια που μετρήσαμε ποτέ μας δεν τα ζήσαμε
με τι ψυχή ψυχή θα παραδώσω
λοιπόν τι περιμένουμε γεννιόμαστε πεθαίνουμε
ζητάς κι εγώ τι άλλο να σου δώσω
Σου δίνω πίσω
σου δίνω πίσω
την αγάπη που μου δάνεισες
δώσε μου πίσω
δώσε μου πίσω τη ζωή μου
και ξοφλάμε
να σου θυμίσω είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα
πώς θες εσύ για καλοκαίρια να μιλάμε.
Tuesday, December 19, 2006
Οι τίτλοι του τέλους
ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ???
σαν να παλεύω έτσι αισθάνομαι και ζω
μοιάζουν οι ώρες να πέφτουν πάνω μου σαν μπόρες
κι οι αναμνήσεις να ρίχνουν πάλι κεραυνό
Κάτι στη ψυχή είναι ακόμα τόσο ευσυγκίνητο
κλαίω σαν παιδί όταν πάω εσένα να σκεφτώ
ώρες στη σιωπή ώρες στη δουλειά και στ' αυτοκίνητο
βράδυ και πρωί ψάχνω τρόπους για να ξεχαστώ
Πού είναι η αγάπη που μ' ανέβασε στα σύννεφα
Δώσε μου κάτι τώρα που πέφτω, να σωθώ
πού είναι η αγάπη να μου αποδείξει πριν το τέλος
αν είναι απάτη ή αν είναι κάτι μαγικό
Μοιάζουν οι ώρες να' ναι αφιλόξενες σα χώρες
όπου δεν βρίσκω το καταφύγιο που ζητώ
μοιάζουν οι ώρες να 'ναι μεγάλες ανηφόρες
σαν να παλεύω έτσι αισθάνομαι και ζω
Κάτι στη ψυχή είναι ακόμα τόσο ευσυγκίνητο
κλαίω σαν παιδί όταν πάω εσένα να σκεφτώ
ώρες στη σιωπή ώρες στη δουλειά και στ' αυτοκίνητο
βράδυ και πρωί ψάχνω τρόπους για να ξεχαστώ
Πού είναι η αγάπη που μ' ανέβασε στα σύννεφα
Δώσε μου κάτι τώρα που πέφτω, να σωθώ
πού είναι η αγάπη να μου αποδείξει πριν το τέλος
αν είναι απάτη ή αν είναι κάτι μαγικό
Η αγάπη δε φοβάται
να φύγουν όλοι για να σου τηλεφωνήσω
και δεν μπορούσα όταν σ' έπαιρνα πνιγόμουνα
ούτε ένα σκέτο "σ΄αγαπώ" να ψιθυρίσω
Ήταν καιρός που με λαχτάρα σε περίμενα
κρυφά για λίγο μόνο να σε συναντήσω
κι όταν ερχόσουνα ποτέ μου δε σε χόρταινα
γιατί σκεφτόμουνα πως πάλι θα σ' αφήσω
Μα την αγάπη δεν μπορεί κανένας να τη φυλακίσει
την παντοδύναμη αγάπη δεν μπορεί κανένας να νικήσει
Η αγάπη δε φοβάται...
Η αγάπη μας κανέναν δε φοβάται...
Η αγάπη μας θυμάται
όσα ζήσαμε μαζί και δε φοβάται...
Ήταν καιρός που για ν' ακούσω μια κουβέντα σου
μια "καλησπέρα", ένα "γεια σου", "σ' αγαπάω"
και να χαϊδέψει το κορμί μου η εικόνα σου
έπρεπε πάντα σε μια κόλαση να πάω
Ήταν καιρός που ο κόσμος γύρω μας σκοτείνιαζε
σ' ένα κελί πνιγόταν όλη η ζωή μας
και σιδερένιος δικαστής μας καταδίκαζε
ν' απαρνηθούμε τη γλυκιά την ύπαρξή μας
Μα την αγάπη δεν μπορεί κανένας να τη φυλακίσει
την παντοδύναμη αγάπη δεν μπορεί κανένας να νικήσει
Η αγάπη δε φοβάται...
Η αγάπη μας κανέναν δε φοβάται...
Η αγάπη μας θυμάται
όσα ζήσαμε μαζί και δε φοβάται...
......................μια φόρα και έναν καιρό..........................
Monday, December 18, 2006
ΤΑΡΑΧΗ
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
JACQUES NINIO-Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
Η έξοδος κινδύνου????
Τα όνειρα, συνήθως προδίδουν.
Παραπλανούν.
Καμιά φορά και σκοτώνουν.
Όμως, δεν γίνεται να ζεις χωρίς να ονειρεύεσαι...
Δεν έχει νόημα.
Δεν έχει ουσία.
Να ονειρεύεσαι!
Κοίτα μόνο να 'χεις σταμπάρει καλά την έξοδο κινδύνου από τα όνειρά σου.
Τότε σώζεσαι...
Και ποια είναι η έξοδος κινδύνου;
Τίποτα δεν είναι στη ζωή, το παν!
Έχει και παρακάτω...
Έχει κι άλλο...
Προχώρα, λοιπόν, ξεκόλλα!
Αυτή είναι η έξοδος κινδύνου!
Βαρκάρισσα της Χίμαιρας ~ Αλκυόνη Παπαδάκη
Παρειδωλία
Sunday, December 17, 2006
Fur Elise
Fur Elise is probably the all time hymn to un-rewarded love. When Ludwig gave the song to Elise, she said "it sounds like a funeral song". As with most romantics, the image of the woman Ludwig loved in his heart, was not matched by the "real" woman he platonically loved. is a short light-hearted piece of music, so, over dramatizing its performance is not what Beethoven had in mind although, being the sentimental person he was, he would probably stretch the style to Ba-a-a-gatelle according to his mood. This is probably the best known piece of music in the world which means that if you play it live, your audience will go "a-ha".
Saturday, December 16, 2006
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
κι άκουσα δυο φωνές
Η μια μου είπε ξέχνα την
και πάψε πια να κλαίς
Μα η άλλη ήταν η δική σου
μες απ` του ύπνου του εφιάλτη τις γραμμές.
Μου λεγε αγάπη μου κοιμήσου
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Τα χρόνια είναι αμέτρητα
μα είν` η ζωη μικρή.
Συνήθισα να σ` αγαπώ
συνήθισες κι εσύ.
Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο
ένα φθηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές.
Για να χωράει κάπου ο πόνος
τις νύχτες όταν μένω μόνος.
Τις σιωπές μου να μετράω
να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες...
Το παραμύθι τελειωσε
κι αρχίζει η ζωή.
Αχ να ταν η αλήθεια σου
σαν ψέμα αλήθινη.
Τι να την κάνω τη ζωή μου
στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί.
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου,
να σε πιστέψει πάλι από την αρχή.
Να σε πιστεύει όταν μ` αγγίζεις,
τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις
όταν λες
Θα μαι κοντά σου όταν με θες... "
Thursday, December 14, 2006
A "KID'S" LETTER TO SANTA
Dear Santa, I hope you listen to my wish and bring me for christmas my Mandy!! you can carry her, she is not heavy although she likes sweets. And you do not have to bring her through the chimney. she does not like the dust. Just knock my door. I will be waiting. Merry Christmas!!!
Wednesday, December 13, 2006
ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ!!!!
να μας χαρίζετε έτσι απλά
κι αν μοιράζει αγάπη και λαχεία
μετά τους βάζει μια φωτιά.
Μα εγώ θα ονειρεύομαι ακόμα
κι εσένα θα βλέπω όπου κοιτώ
θα σε βρίσκω στης θάλασσας το χρώμα
στον ήλιο και στον ουρανό.
Θα σε βρω κι αν κοιτάξω το φεγγάρι
Θα σε βρω στης ζωής μου τις στροφές
και ας τρέχει ο χρόνος να μας πάρει
ό,τι αξίζει είν' οι στιγμές.
Στη ζωή δε νομίζω η ευτυχία
για μια ζωή να διαρκεί
κι αν πετάς μες τα σύννεφα τη μια
την άλλη θα βρεθείς στη γη.
Μα εγώ θα ονειρεύομαι ακόμα
κι εσένα θα βλέπω όπου κοιτώ
Θα σε βρίσκω στης θάλασσας το χρώμα
Στον ήλιο και στον ουρανό.
Θα σε βρω κι αν κοιτάξω το φεγγάρι
Θα σε βρω στης ζωής μου τις στροφές
και ας τρέχει ο χρόνος να μας πάρει
ό,τι αξίζει είν' οι στιγμές!!!
και μαζί σου έζησα απίστευτες στιγμές μάντυ μου,
γιαυτό θα "ονειρεύομαι" ακόμα!!! και θα σε "βρίσκω" παντού!!!
Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΕΝΟΣ ΟΝΕΙΡΟΥ
πάντα δεν σημαίνει πως είδαμε στα αλήθεια
ένα όνειρο
άλλα ότι ξυπνητοί
φέρνουμε λίγο προς τα μπρος
κάτι που στέκει πίσω πραγματικά
μήπως το ξεγελάσουμε
πως μονάχα ως όνειρο μας έχει βασανίσει"!!!
(Κική Δημουλά)
Δεν έχει αλήθεια συμβεί σε όλους μας???? αυτά δεν είναι και τα καλύτερα όνειρα μας, που μας δίνουν ελπίδα για ζωή, και την κάνουν πιο όμορφη και ενδιαφέρουσα????
Tuesday, December 12, 2006
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ & ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Γιατί είσαι εδώ;
Γιατί με αγαπάς;
Εσύ γιατί με αγαπάς;
Δεν μπορώ αλλιώς...
Τότε γιατί ρωτάς;
Μία στιγμή είπα πως θα περιμένω..πίστεψα πως μπορώ να......................
Ποτέ δεν με είχες...ποτέ δεν θα με έχεις...πώς να έχεις την θάλασσα; Πώς να κρατήσεις τον αέρα;
Πές το μου λοιπόν...πές μου πως δεν είσαι εδώ και βλέπω οπτασίες...
Όχι...ποτέ δεν θα στο πώ...αν δεν το δείς εσύ, μήν περιμένεις να το ακούσεις από μένα...
.....
Ξέρεις λοιπόν;
Και βέβαια...πάντα ήξερα...εσύ δεν το κατάλαβες όταν έπρεπε...
.....
Γιατί σου είπα όσα σου είπα;
Μα γιατί σε αγαπώ..................
Και εσύ τί κατάλαβες;
Πώς με αγαπάς............
Το ξέρεις λοιπόν;
Και βέβαια το ξέρω.
Έπαψες ποτέ;......................................
Δεν έπαψα ποτέ.................
Λές αλήθεια;
Δεν βαρέθηκες πιά να μιλάς; Δεν κουράστηκες να λές τα ίδια;...Μιλάς, γράφεις, τραγουδάς...πόσο ακόμα;
.....
Έσκυψα το κεφάλι και χαμογελώντας ηλίθια, ξαναπήρα το γνωστό μονοπάτι...
ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στη θάλασσα
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μες στ' άπατα μιαν ηχώ
Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο νερό
Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.
Ελύτης, μονόγραμμα
Saturday, December 09, 2006
Friday, December 08, 2006
ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΞΥΠΝΗΣΑ!!!
Άφησε να περάσουν μέρες....
Αφέθηκε στα συναισθήματά της, τα υποτίμησε κάποτε, αλλά όταν κάτι είναι δυνατό κι αληθινό όσο και να το παραμερίζεις, εκείνο βρίσκει μια χαραμάδα κι εμφανίζεται. Ακόμα πιο ερμητικό αυτή τη φορά, με μία τάση εκδίκησης μάλλον.
Αισθάνεται πως αν δεν τρελαθεί τώρα, θα την γλιτώσει γενικότερα.
Ονειρεύεται
ένα ταξίδι μαζί του, δύο μέρες μονο, όπως τραγουδάει και η Γαλάνη.Δύο μέρες να βαδίζουν χεράκι χεράκι σε οποιοδήποτε μέρος, δεν την απασχολεί τι θα βλέπει γύρω της, αφού ο κόσμος όλος θα την κρατάει από το χέρι τρυφερά. Θα κλείνει το χέρι της στη χούφτα του και θα το ζεσταίνει....
Δυο μέρες να τρώνε σε ταβερνάκια και να γελάνε με τους σερβιτόρους, με τα γκρινιάρικα παιδιά, με το φαγητό και αμέσως μετά να σοβαρεύουν, καθώς οι ματιές τους θα ανταμώνουν. Δε θα χρειάζεται να μιλάνε καν, έτσι κι αλλιώς έχουν μάθει ακόμα και από χιλιόμετρα μακρυά ο ένας να διαβάζει τις σκέψεις του άλλου, πόσο μάλλον όταν θα βλέπει τα μάτια του.
Δυο μέρες να χαϊδεύει το πρόσωπό του. Να αγγίζει με τα ακροδάχτυλά της τα μάτια του, τις βλεφαρίδες του, τα μάγουλά του, τα χείλη του...απαλά...τρυφέρά, με τα μάτια της κλειστά, για να αποτυπώσει στο μυαλό της αυτή την αίσθηση και να την έχει φυλαχτό πολύτιμο για πάντα.
Δυο μέρες να αγγίζει με τα χείλη της τα χείλη του. Να της αφήνει τη γεύση του ερωτά του, της αγάπης του στο στόμα, να την μεθά σα να πίνει το πιο φίνο γαλλικό κρασί.
Δυο μέρες να κάνει έρωτα μαζί του...όποτε θέλουν, για όσο θέλουν, να αισθάνεται τη γυμνή του σάρκα επάνω στη δική της, να τον αισθάνεται μέσα της και να νοιώθει ότι γεννιέται εκείνη τη στιγμή, ότι ανασαίνει για πρώτη φορά, από τη δική του ανάσα, να μένει εκεί, ένα με εκείνη και να τον ακούει να της ψιθυριζει ότι την αγαπάει καθώς τα δάκρυά του θα πέφτουν στα δικά της μάτια για να ξεκινήσουν το δικό τους ταξίδι...ενωμένα κι εκείνα με τα δάκρυά της.
Δυο μέρες να τον κρατάει τρυφερά στην αγκαλιά της και να τον παρακολουθεί την ώρα που κοιμάται. Να εύχεται να έχει τα πιο γλυκά όνειρα του κόσμου, όλες οι καλές νεραϊδες να τον έχουν πάντα γερό.
Δυο μέρες να είναι ο θησαυρός της...δυο μέρες μόνο!!!!
Και μετά???
μετά ξύπνησα!!! ήταν όνειρο. ονειρεύτηκα ότι ονειρευότανε μαζί μου. μου είχε κάποτε στείλει και αυτό το τραγούδι. είχαμε πει και για εκείνη τη μέρα. είχαμε ψάξει για το Aranjuez.
Αλλά μετά???.........ύστερα.....μα δεν υπάρχει!!!
Tuesday, December 05, 2006
SPECIAL DAY
Saturday, December 02, 2006
WHEN YOU SAY NOTHING AT ALL
Without saying a word, you can light up the dark.
Try as I may I could never explain
What I hear when you don't say a thing.
The smile on your face lets me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me
when ever I fall
You say it best..when you say nothing at all.
All day long I can hear people talking out loud
But when you hold me near, you drown out the crowd (the crowd)
Try as they may they can never define
What's been said between your heart and mine.
You say it best when you say nothing at all
You say it best when you say nothing at all.."
Wednesday, November 29, 2006
ΘΟΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!!!!!
ΕΠΙΤΥΜΒΙΟ
Εδώ, σ’αυτό το μνήμα κείται κάποιος
που ο φόβος οι άλλοι τι θα πουν,
κι η ματαιοδοξία ν’αρέσει
τόσο του κλέψανε ότι είχε πιό δικό του
ώστε, σχεδόν, δεν κείται εδώ κανείς.
Τ. ΛΕΙΒΑΔΕΙΤΗΣ
ΕΠΙΣΕΛΙΔΙΟ
Εδώ, σ'αυτήν την σελίδα "κείται" κάποιος
που ο φόβος οι άλλοι τι θα πουν,
κι η φιλοδοξία να αγαπά και να αγαπιέται,
τόσο του κλέψανε ότι είχε πιό δικό του
ώστε, σχεδόν, δεν "κείται" εδώ κανείς.
T.O. INVITA
σε ευχαριστώ Μαντουλα μου!!!
ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ!!!!
Τα μαλλιά μου άγγιξαν τα σύννεφα...
Οι ηλιαχτίδες ρίζωσαν στην καρδιά μου
Άνοιξα τα χέρια μου...Προσευχόμουν στον ουρανό
Ερωτεύθηκα τα αστέρια
Κι αυτά κύλησαν στην αγκαλιά μου...
Ο παράδεισος δραπέτευσε
Οι Αγγελοι τον κατέβασαν στα πόδια μου...
Οι καμπάνες ηχούσαν χαρμόσυνα
Ένας αετός άνοιξε τα τεράστια φτερά του
Έκλεισε μέσα τους τον ουρανό
Τον κύλησε κι αυτόν στα χέρια μου...
Η θάλασσα έφυγε μην ψάχνεις να την βρεις
Κοράλλια πολύχρωμα στολίζουν τα νερά της
Οι αστερίες ξεκόλλησαν από την άμμο
Κρύφτηκαν στον ουρανό μου...
Τα κοχύλια στόλισαν τις ρίζες των δένδρων...
Οι γλάροι κουβαλούσαν χρυσάφι από ναυάγια
Οι πειρατές αναστήθηκαν για λίγο...
Μπουρλότο έβαλαν στα κανόνια για να γιορτάσω...
Μια κουκουβάγια φύτεψε Σοφία στους πλανήτες...
Σύσκεψη στην άκρη της γης έστησαν
Απόφαση πήραν...Ήλθαν κι αυτοί και φώλιασαν γύρω μου...
Η ημέρα ερωτεύτηκε την νυχτιά...
Γιατί δεν ήθελε να σκοτεινιάσει...
Ολα αυτά για σένα καλή μου..μα εσύ είσαι μακριά μου..................
Friday, November 24, 2006
ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙΣ???!!!!!!
ΜΗΝ ΜΠΕΡΔΕΥΕΣΑΙ.ΔΕΝ ΖΗΤΑΩ ΠΟΛΛΑ!!
Δεν θα μάθω ποτέ να πετάω…
Μην προσπαθείς να με βοηθήσεις στο πέταγμα…
Δεν θα μάθω ποτέ να φοβάμαι…
Μην προσπαθείς να με ανεβάσεις ψηλά…
Δεν θα μάθω ποτέ να μαθαίνω να πέφτω…
Δείχνε μου μόνο τα μάτια σου…
Για να μπορώ να διακρίνω την προσδοκία σου…
Δείχνε μου μόνο τα μάτια σου…
Για να μπορώ να διακρίνω την εμπιστοσύνη σου…
Δείχνε μου μόνο τα μάτια σου…
Για να μπορώ να διακρίνω την λύτρωσή μου…
Friday, November 17, 2006
ROCK FEELINGS!!!
Crushing me inside
You used to lift me up
Now you get me down
If I Was to walk away From you my love Could I laugh again ?
If I Walk away from you
And leave my love Could I laugh again ?
Again, again...
You're killing me again
Am I still in your head ?
You used to light me up
Now you shut me down
If I Was to walk away From you my love Could I laugh again ?
If IWalk away from you And leave my love Could I laugh again ?
I'm losing you again
Like eating me inside
I used to lift you up
Now I get you down
Without your love
You're tearing me apart
With you close by
You're crushing me inside
Without your love You're tearing me apart
Without your love I'm dazed in madness
Can't lose this sadness I can't lose this sadness
Can't lose this sadness You're tearing me apart
Crushing me inside Without your love
(you used to lift me up)
You're crushing me inside
(now you get me down)
With you close by
I'm dazed in madness!!!!
"Again", ARCHIVE
Thursday, November 16, 2006
ΠΟΥ ΝΑ ΚΟΙΤΩ ΤΩΡΑ???
Wednesday, November 15, 2006
ΤΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ........????????
Σε ένιωσα σαν το τέλειο, το ιδανικό άλλο μισό μου. Μπορεί να μην ξαναβρώ κάποιαν σαν εσένα!!! τι μπορεί??? σίγουρα!! γι' αυτό δεν πρέπει να σου κάνω κανένα κακό. πρέπει να είμαι απόλυτα σίγουρος γι' αυτό. πρέπει να σε φυλάξω καλά. να σε κρύψω πολύ βαθιά μέσα μου. στην ψυχή, στο μυαλό μου. να μην μπορεί να σε δει κανένας. μόνο η ψυχή μου και το μυαλό μου.
Περάσαμε καιρό όμορφα μαζί. Και σίγουρα έχεις να θυμάσαι κάποια όμορφα πράγματα. Αλλά οι δύσκολες στιγμές για σένα ήταν πολύ περισσότερες , κι αν συνεχίσω ίσως υπάρξουν κι άλλες, και δεν το θέλω.
Σκέφτομαι τι , τελικά, είναι προτιμότερο : να "ζεις" με αυτήν που αγαπάς έστω και αν εκείνη δε σε αγαπά ή να θέλεις να είναι εκείνη ευτυχισμένη, να χαίρεσαι, έστω και αν αυτή η ευτυχία δεν προέρχεται από σένα; Εγωιστικό , ίσως, το πρώτο θα μου πείτε και άδικο για τον εαυτό μας. Από την άλλη, πολύ μεγαλόψυχο ακούγεται το δεύτερο. Αφού δεν είμαι εγώ ευτυχισμένος γιατί να είναι εκείνη (από κάποιον άλλον). Κι όμως, πιστεύω πως αν αληθινά αγαπάς κάποιαν, τότε θέλεις να είναι καλά και ας σε κρατά μακριά της. ας ¨φυτοζωείς" μακρυά της. Θέλεις να είναι ευτυχισμένη, χαίρεσαι με την ευτυχία της ακόμη και αν δεν της την προσφέρεις εσύ. Ίσως αυτό να είναι τελικά που μετράει περισσότερο....
.....................Μα πως είναι δυνατόν να σταματήσω να σκέφτομαι, να βλέπω, να ακούω και να ΑΓΑΠΩ τον άνθρωπο που με έκανε να ερωτευτώ αληθινά, να αγαπήσω για πρώτη φορά πραγματικά??? Τον άνθρωπο που ομόρφυνε τη ζωή μου??? δεν μπορώ να το κάνω αυτό. αλλά μπορώ να κάνω κάτι άλλο. κάτι που "είναι καλύτερα έτσι" . αλλα τι είναι αυτό????.............................
.....................................δεν ξέρω τι να κάνω!!! ................................τι να κάνω???? Άγγελέ μου πες μου?? "πως θα είναι καλύτερα" η καρδιά μου?? η μάντυ μου??? Τι κάνουν οι άγγελοι σε αυτές τις περιπτώσεις???? θέλω να είμαι ο άγγελος της, ο καλός της άγγελος και οχι nightmare.
δεν πρέπει πότε να βγουν τα όνειρα της Τρίτης!!! "Είναι καλύτερα έτσι" ._._
ΣΥΝΗΘΩΣ Vs ΣΠΑΝΙΩΣ!!!!
χωρίς πυξίδα για οπουδήποτε
μαζί σου να 'μαι και δε φοβάμαι
σου λέω τίποτε
Άλλοι κοιτούν τον ουρανό και χάνονται
εγώ δεν έμαθα ποτέ να δραπετεύω
άλλοι κοιτούν τον ουρανό και χάνονται
εγώ κοιτώ τα μάτια σου και ταξιδεύω
Ταξίδεψέ με σ' ένα ταξίδι
που κάνουν λίγοι μακρύ κι απρόσμενο
κι αυτό το βράδυ και το άλλο βράδυ
και το επόμενο
Άλλοι κοιτούν τον ουρανό και χάνονται
εγώ δεν έμαθα ποτέ να δραπετεύω
άλλοι κοιτούν τον ουρανό και χάνονται
εγώ κοιτώ τα μάτια σου και ταξιδεύω"
συνηθως οσοι αγαπανε ετσι φερονται, αυτο ζητανε, αυτο παρακαλανε. εγω ομως δεν ειμαι συνηθως, ειμαι σπανιως. οχι σαν ανθρωπος!! σαν ανθρωπος δεν ειμαι καλος. και ειμαι πολυ συνηθισμενος. αλλα δεν αγαπω συνηθισμενα. αγαπω σπανιως εως μοναδικα ειδικα κατι μοναδικο!!!!!!!!!
Tuesday, November 14, 2006
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!!!
Θυμάσαι τη μέρα που "συναντηθήκαμε"; Και πλανούνταν γύρω μας οι Άγγελοι του Έρωτα δοξολογώντας τις πράξεις της ψυχής; Θυμάσαι τα μονοπάτια και τα δάση που περπατούσαμε μ' ενωμένα τα χέρια, σφιχταγκαλιασμένοι σα να κρυβόμαστε μέσα στους ίδιους μας τους εαυτούς; Θυμάσαι την ώρα που σ' αποχαιρέτησα και το φιλί σου πάνω στα χείλη μου; Εκείνο το φιλί που με δίδαξε ότι η ένωση χειλιών ερωτευμένων φανερώνει ουράνια μυστικά ανέκφραστα απ' τη γλώσσα. Ήταν η εισαγωγή σ' ένα μακρόσυρτο στεναγμό σαν την ανάσα του Παντοδύναμου που έκανε άνθρωπο το χώμα...
Υπάρχει κάτι στη ζωή μας που είναι ευγενέστερο και ανώτερο από τη δόξα. Και αυτό το 'κάτι' είναι η μεγάλη πράξη που επικαλείται τη δόξα. Αισθάνομαι μέσα μου μια κρυμμένη δύναμη που επιθυμεί να καλύψει τη γύμνια της με ένα όμορφο ρούχο από μεγάλες πράξεις. Αυτό με κάνει να αισθάνομαι ότι ήρθα σ' αυτό τον κόσμο για να γράψω το όνομα μου με μεγάλα γράμματα πάνω στο πρόσωπο της ζωής…"
* Χαλίλ Γκιμπράν *
ΑΝΕΞΙΤΗΛΟ!!!!!
Ώσπου η γη να μη γυρίζει πια
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί
Θα σ' αγαπώ...
Ώσπου στα μάτια σου να δω φωτιές
Ώσπου κι εσύ σαν κεραυνός θα καις
Ώσπου να πάψει η ανατολή
Θα σ' αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Θα σ' αγαπώ...
Θα σ' αγαπώ όσο κανείς δεν αγαπάει
Θα σ' αγαπώ
Με μιαν αγάπη που ο νους σου δεν χωράει
Θα σ' αγαπώ...
Πέρα από κει που φτάνει η αντοχή
Θα σ' αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Μέχρι το θάνατο και πιο μακριά
Μέχρι να πεις πεθαίνω τώρα πια
Θα σ'αγαπώ...
ΤΟ ΑΡΡΗΤΟ
Σε μία κόλλα από χαρτί λέγοντας λόγια σκόρπια.... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ;
. . . Μόνος μου
. . . . . . . ψάχτηκα
. . . . . . . . . . σκέφτηκα
. . . . . . . . . . . . τι σημαίνει
. . . . . . . . . . . . κάποιος να
. . . . . . . . . είναι εσύ.
. . . . . . . Δε θυμάμαι
άλλο τι σκεφτόμουν εκείνες τις ώρες που βρισκόμουν
αφημένος στις μελωδίες που άκουγα σα μεθυσμένος
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . για σένα....
. . . . . . . . . . . . . . . . . ήταν για σένα;
. . . . . . . . . . . . . . ή μήπως ήτανε για μένα;
. . . . . . . . . . . . ή μήπως. . . . . . . . . . για εμάς;
. . . . . . . . "για το άρρητο". . . . . . . . . . . . απαντάς
. . . . . . μιλώντας μέσα μου μ' ένα μυστήριο τρόπο, δικό μου
. . . . μιλώντας σου και παίρνοντας τις απαντήσεις που ζητάω
. . . Αφού πια. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . γνωρίζω
. . . εσένα. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . κι όχι εμένα.
. . και σκέφτομαι. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . πώς γίνεται αυτό;
. . . . . . Ίσως γιατί σε βλέπω περισσότερο από μένα
. . . . . . Ίσως γιατί σε σκέφτομαι τον περισσότερο καιρό
. . . . . . Ίσως
. . . . . . Πάλι
. . . . . . Γιατί
. . . . . . Κάθε
. . . . . . Μάτι
. . . . . . Κοιτά
. . . . . . Τα
. . . . . . Πάντα
. . . Εκτός απ' το ίδιο
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ψάχνω να δω
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . αυτό που δε μπορώ
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . αυτό. . . . . που δε φαίνεται
. . . . . . . . . . . . . . . . . . αυτό. . . . . . . . που είμαι εγώ
. . . . . . . . . . . . . . . . κι ο μόνος τρόπος είναι αν καθρεφτίζομαι
. . . . . . . . . . . . . . . στα δικά σου μάτια, κι αυτό, πίστεψέ με
. . . . . . . . . . . . . γίνεται. . . . . . . . . . . . . . . . γίνεται πραγματικά.
. . . . . . . . . . . Αλλά μετά. . . . . . . . . . . . . . . εάν εγώ κοιτώ εμένα
. . . . εσένα ποιος θα σε κοιτά;. . . . . . . . . . . ποιος θα σ' απολαύσει;
. . Για πες μου λοιπόν τώρα, μήπως μπορείς να περιγράψεις;
μήπως μπορείς να ονομάσεις την κατάσταση που έχω περιέλθει;
. . . όσον αφορά. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . εσένα;
. . . μπορείς.... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . να πεις;
. . . ή έστω.... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . να νιώσεις;
. . . Αλλά. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . νιώθεται;
. . . νοείται.... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . αυτό;
. . . μιλιέται. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . αυτό;
. . . γράφεται. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . αυτό;
. . . Άκου με. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Δες με
.. Ψηλάφισέ με. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Αν αυτό αρκεί.
. . . . . . . . . . . . . . . . . Τώρα νομίζω ότι βρίσκω
. . . . . . . . . . . . . αυτό που αδυνατώ να περιγράψω
. . . . . . . . . . . αυτό που. . . . . . . . . . . . . δε μπορώ να πω
. . . . . . . . . . . άμεσα. . . . . . . . . . . . . . . . . . . τουλάχιστον
. . . . . . . . . . Μπορώ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . όμως νομίζω
. . . . . . . . . . . να το δω. . . . . . . . . . . . . . . . . . . σ' εσένα
. . . στα. . . . . αθώα τα. . . . . . . . . . . . . . . . . χαμόγελά. . . . . σου
. . μα όχι. . . . στα βλέμματά. . . . . . . . . . . της ρουτίνας. . . . . . σου.
Ψάχνω στις μικρότητες να δω. . . . . . . . το προφανές και τ αυτονόητο;
Αφού υπάρχει, τι με νοιάζει. . . . . . . . . αν δε φαίνεται καθόλου σε αυτές;
προκειται για ανατυπωση ενος εργου αλλα ενα εργο τεχνης ανηκει σε ολους που νιωθουν ή μπορουν να νιωσουν αυτο που ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ. και αυτο που νιωθουμε ειναι δικο μας και ποτε κλεμμενο.
ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
ότι εσύ είσαι αυτή που πέθαινε για μένα
πόσο θέατρο να παίξω
πόσο να υποκριθώ
Πώς να το εξηγήσω
τόσα βράδια μόνος και δεν έρχεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Θέλω να σου μιλήσω
μα για κάτι άλλο τώρα καίγεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Κάνεις τα πάντα σαν μια ξένη να σε δώ
και να βγάλω απ΄το μυαλό
πως ακόμα σ΄αγαπώ
Κάνεις τα πάντα να πληγώσεις μια καρδιά
που για σένα μια ζωή
έπεφτε μεσ΄τη φωτιά
Δεν μπορώ να καταλάβω
αν κάπου εγώ έχω φταίξει
και μου φέρεσαι έτσι
Σου΄χω δώσει τη ζωή μου
πήρες ότι αγαπώ
Πώς να το εξηγήσω
τόσα βράδια μόνος και δεν έρχεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Θέλω να σου μιλήσω
μα για κάτι άλλο τώρα καίγεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Κάνεις τα πάντα σαν μια ξένη να σε δώ
και να βγάλω απ΄το μυαλό
πως ακόμα σ΄αγαπώ
Κάνεις τα πάντα να πληγώσεις μια καρδιά
που για σένα μια ζωή
έπεφτε μεσ΄τη φωτιά
Thursday, November 09, 2006
ΣΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΣΤΡΟΦΕΣ.....
Λίγο πιο κάτω,στην στροφή...........θα το δεις.
THE FERRETS AND THE HUMANS
RICHARD BACH
ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ!!????
Ήθελε να μιλήσει σε κάποιον. Μακάρι να μπορούσε να μιλήσει. Κάποιον που να μπορεί να αδειάσει την ψυχή του, να μοιραστεί τους φόβους, τις ανησυχίες του. Κάποιον που θα μπορούσε να τον καταλάβαινε.
Τι να συμβαίνει άραγε; Γιατί έχουμε αποστασιοποιηθεί τόσο; Γιατί παραμένουμε ερμητικά κλειστοί σε ένα φανταστικό πλαίσιο νομιζόμενοι πως θαμάστε ασφαλείς; Γιατί μένουμε αμέτοχοι στην κοινή αγωνία; Τι μας εμποδίζει να απλώσουμε τα χέρια στη ζωή, να ανοίξουμε την καρδιά μας και να απαλλαχτούμε από τα πολλά ερωτήματα που μας κυριεύουν;
Γιατί δεν αφήνουμε την αγάπη και την αλήθεια να φωλιάσει στην ψυχή μας;
ΜΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ......
αν κατέβεις προς την γή, θέλω να έρθεις ,
να μιλήσουμε μαζί περιμένω,
να μου δώσεις συμβουλή
πως να γιάνω μια καρδιά που αιμοραγεί.
Αγγελέ μου,
μία χάρη σου ζητώ στ'όνειρό μου,
λύση στο αίνιγμα να βρώ για την καρδιά μου,
ή γιάτρεψέ την αν μπορείς μ'ένα δάκρυ,
απ'τα βάθη της ψυχής.
Κι αν την σώσεις θα σου τάξω προσευχή στο Θεό μου,
να σου δώσει την ευχή για να γίνεις,
των αγγέλων διοικητής
κι ένα θρόνο στον παράδεισο να μπεις.
Αγγελέ μου...την καρδια μου την λενε mandy, ......για να την βρεις.
.......................................................δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο.
Tuesday, November 07, 2006
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟ!!
''ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕΙΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ''
Ε ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ?????
ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!!!
κι αν είδα πολλά βλέπω και άλλη μια αρχή
Αν όπως κι αν ζεις κάτι σου λείπει απ' την ζωή
Κάτι σε κουράζει πολύ...Ίσως στο βάθος σε εξαντλεί...Εγώ το έχω φανταστεί
Άσε με λοιπόν να δούμε αν μπορώ την διάθεσή σου να φτιάξω
για τον λόγο αυτό για σένα τραγουδώ όσα δεν μπορώ να φωνάξω
Μένα τρυφερό τραγούδι σαν κι αυτό την διάθεσή σου να αλλάξω
Να ανεβείς ψηλά...να γελάς συχνά, να τολμάς ξανά, να ζεις
Κι αν όπως και εσύ δεν ξέρω πως να αισθανθώ
Κι αν ψάχνω να βρω πως να χαρείς για να χαρώ
Κι αν θέλω να δεις τον ουρανό που βλέπω εγώ
Πρέπει να σου πω σ' αγαπώ...είν' η αγάπη μου βουνό... κρυμμένη μέσα μου καιρό
Thursday, November 02, 2006
ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ....
βαθιά τα χέρια μου στις τσέπες του καημού
χωρίς εσένα πια γυρίζω παγωμένος
με τα σημάδια του αποχωρισμού
Έλα και κόψε με στα δυο
με μια ματιά μαχαίρι ματωμένο
δύο φορές να σ'αγαπώ
και δυο ζωές για να σε περιμένω
Μεσ'τη βροχή χαρτί τσαλακωμένο
λόγια που γράφαμε και τώρα έχουν σβηστεί
για δυο ζωές εγώ θα περιμένω
να ξαναγράψουμε σ'ένα λευκό χαρτί
Έλα και κόψε με στα δυο
με μια ματιά μαχαίρι ματωμένο
δύο φορές να σ'αγαπώ
και δυο ζωές για να σε περιμένω..
Wednesday, November 01, 2006
Ένα χαμόγελο...
Το χαμόγελό σου η μόνη ανάμνησή μου
Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει
Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι.
Στην ζωή μου χρώμα το χαμόγελό σου
Ήρθες και κατάργησες για πάντα το χειμώνα
Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει
Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι.
Το χαμόγελό σου χρώμα στη ζωή μου
Στο χαμόγελό σου μοιάζουν όλα αληθινά
Το χαμόγελό σου μόνη αμοιβή μου
Μου χαμογελάς και νοιώθω εγώ παιδί ξανά."
"Aυτό το αστέρι είναι για όλους μας "
Που είναι λοιπόν ένα χαμόγελο να μας βεβαιώσει πως υπάρχουμε......ένιωσες ξαφνικά ένα χέρι να ψαχουλεύει στο σκοτάδι και να σφίγγει το δικό σου χέρι. Kι ηταν σα νάχε γεννηθεί η πρώτη ελπίδα πάνω στη γή....έτσι λέει ο Hλίας: "εγώ θα βρώ τον τρόπο να παίζω φυσαρμόνικα"κι ας τούχουν κόψει και τα δυό του χέρια.
Kι έτσι κάθε βράδι η λάμπα έσβυνε τη μέρα μας.Kι όταν ήτανε να πεθάνουμε αυτοί μας μίλησαν για τη ζωή.Tότε κι εμείς μπορέσαμε να πεθάνουμε. Σ' εύρισκα, αγαπημένη, στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου αγαπημένη μου. Mα και τί να πεί κανείς όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός και τα μάτια σου τόσο μεγάλα.
Yστερα έρχόταν η βροχή. Mα έγραφα σ' όλα μας τα χνωτισμένα τζάμια τ' όνομα σου κι έτσι είχε ξαστεριά στη κάμαρά μας. Kράταγα τα χέρια σου κι έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη. Tα μαλλιά σου είναι μαύρα όπως μια νύχτα ,στο στόμα σου ανασαίνει ολάκερη η άνοιξη...Oλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο, αγάπη μου τότε που μου χαμογελούσες. Στην πιό μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή. Hξερες να δίνεσαι, αγάπη μου.Δινόσουνα ολάκερη και δεν κράταγες για τον εαυτό σου παρά μόνο την έγνοια αν έχεις ολάκερη δοθεί.
Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα. Kαι τότε όλα τα βράδια κι όλα τα τραγούδια θάναι δικά μας. Θά θελα να φωνάξω τ' όνομά σου, αγάπη, μ' όλη μου τη δύναμη. Nα το φωνάξω τόσο δυνατά που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο καμιά ελπίδα πιά να μήν πεθάνει. Aφού κάθε στιγμή οι άνθρωποι θα μας βρίσκουν στο ήρεμο ψωμί, στα δίκαια χέρια, στην αιώνια ελπίδα, πως θα μπορούσαμε, αγαπημένη μου,νάχουμε πεθάνει...
Τ. Λιβαδειτης
ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΕΣ.......
να με πονέσει πάλι όπως εσύ
κι αφού είπαμε γεια με τα δάκρυα στεγνά
τα παράθυρα αφήνω όλη μέρα κλειστά
Ποτέ δε θα σ’ αφήσω μου ‘χες πει
να ζήσεις στα όνειρά μου όπως πριν
Κι όμως να περπατώ μέσ’ τον ύπνο σου εγώ
και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου ξανά
Και σε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειστά
πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά
Χαρά σ’ αυτόν που τώρα σ’ αγαπά
χαράζει και σ’ αγγίζει στα μαλλιά
Κι όμως να περπατώ μέσ’ τον ύπνο σου εγώ
και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου ξανά
Και σε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειστά
πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά
Κανείς δε θα μπορέσει μου ‘χες πει
ποτέ να μ’ αγαπήσει όπως εσύ..........
ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ!!!!
Όταν μαυρίζει ο ουρανός, όταν παγώνει η αγκαλιά σου και όταν σε πνίγει ένας λυγμός, εγώ θα έρχομαι κοντά σου…
Μονάχα εσύ να ’σαι καλά, μην δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ, μπορεί να ζούμε χωριστά, μα τότε ζήσαμε μια αγάπη… Να ’σαι κορίτσι μου καλά κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου, θα είμαι κάπου εκεί κοντά ο φύλακας ο άγγελός σου!
Αν σου ραγίζει την καρδιά κι αν μόνη θέλει να σ’ αφήσει, πες του πως κάποιος μια φορά αληθινά σε είχε αγαπήσει…Μονάχα εσύ να’ σαι καλά μην δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ, μπορεί να ζούμε χωριστά μα τότε ζήσαμε μια αγάπη…Να΄ σαι κορίτσι μου καλά κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου, θα είμαι κάπου εκεί κοντά ο φύλακας ο άγγελός σου….!
ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ Ή ΣΤΗΝ ΜΟΙΡΑ......
πώς να γλιτώσει μάτια μου ο ένας απ' τον άλλο ... πως θέλω ν' αλλάξουμε ουρανό ..;
Friday, October 20, 2006
ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΝ ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Σ'ΑΓΑΠΩ.... ΓΙΑΤΙ.... Σ'ΑΓΑΠΩ!!!!!!!!! ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΣΥ ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ!!
Thursday, October 05, 2006
"GENTLE" SPORTS
Tennis can mean the following:
Real tennis
Table tennis (also called ping-pong)
Bed tennis (also called pennis-pong)
ALL KINDS OF TENNIS REQUIRE GOOD INSTRUCTORS, LOTS OF TRAINING, GOOD FITTING AND ABOVE ALL EMOTION!!!!
so beware to choose the most suitable to your case from all aspects!!!!
ΝΟΤΑ
Είπε: Η ελευθερία, που λέγαμε από παιδιά,/βρίσκεται κάπου στις ψηλές νότες του πιάνου./όχι όμως έξω από αυτό. Τι να πω; Αρκέστηκα να την κοιτάζω κατάματα.
Μετά της λέω: Αυτή τη νότα που χτυπάω πολύ απόψε/(σαν να χτυπάω κάποια πόρτα),/βρίσκεται πολύ ψηλά/Είναι η τελευταία νότα ντο/ Όσο κι αν τη χτυπάω, δεν μου ανοίγει για να βγω. Το πείσμα της να έρχεται και να επανέρχεται καταντάει ενοχλητικό, αλλά τόσο μα τόσο προκλητικό. Η επιμονή της, που σαν το σκυλί μού τραβάει το μπατζάκι, να μου δείχνει τον δρόμο, να μου σκοτώνει και τις τελευταίες ψευδαισθήσεις, να μην μ’ αφήνει να χαρώ την πλάνη των ματιών, με αφοπλίζει. Και την ακολουθώ παίρνοντας όρκο μέσα μου πως θα είναι η τελευταία φορά.
Πού θα σταματήσω όμως, καθώς…: Κυλάνε οι νότες/Κυλάνε οι στίχοι/Κυλάω εγώ και οι πέτρες στο ποτάμι.
Μα, άκου, μου λέει. Ξέρω, της απαντώ. Είναι μια νότα πέρα και πίσω από τα 88 πλήκτρα του πιάνου/Δεν ξέρω ακριβώς./που δεν την έχω ακούσει.
Και; μου λέει ειρωνικά. Αυτήν. Εσένα αναζητώ. Και γνωρίζω πως, όσο κι αν κρύβεσαι, θα συναντηθούμε κάποια στιγμή έξω από τα πλήκτρα του πιάνου, μακριά από τους ταπεινούς ήχους της μίζερης ζωή μας.
Το παρόν κείμενο συντάχθηκε με την συνδρομή των "μουσικών" γνώσεων και ιδεών μιας πολύ ιδιαίτερης φίλης μουσικού ΤΔ και υπό τους μαγευτικούς ήχους μιας ζωντανής σειρήνας που ακούει στο όνομα Mandy!!
TO FEEL OR NOT TO FEEL.....
Καλύτερα να μην αγαπάμε τότε; Να μην νιώθουμε την καυτή ανάσα του πόνου τόσο κοντά στο στόμα, στο νου, στο δέρμα; Να γλιτώσουμε από το μαρτύριο της νέας αρχής, της μετά του πόνου ζωής μας; Να μετατρέψουμε τον πόνο σε δημιουργία, να γεννήσουμε ιδέες, να γνωρίσουμε μέρη, να τολμήσουμε να ξεπεράσουμε τα εσκαμμένα μας;
Μου φάνηκε καλή σαν ιδέα, μέχρι που σκέφτηκα την εφαρμογή της στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου, κι όχι απλά στην αχλύ μιας φράσης. Αγαπώ θα πει μαθαίνω. Διδάσκομαι, μαθητεύω, ενσωματώνω, εφαρμόζω, πιστεύω…αγαπώ. Και μετά έρχεται ο πόνος. Και η αγάπη μεταφέρεται σε μια άλλη σφαίρα, πολύ μακρινή από αυτή που μπορούσαν να αγγίξουν τα δάχτυλά σου. Και καλείσαι ξάφνου να αρχίσεις να αρνείσαι. Να απαρνείσαι αυτά που με τόσο κόπο δέχτηκες και υιοθέτησες και δικά σου τα έκαμες. Να τα αρνηθείς, να τα σβήσεις και να ξαναρχίσεις από την αρχή. Σαν να μην συνέβη τίποτα. Τίποτα. Μου φαντάζει απίστευτο. Και έπειτα, ακόμα πιο απίστευτο να ξαναγυρίσεις στην αφετηρία. Σαν παιδικό παιχνίδι, σαν τον γκρινιάρη ας πούμε. Φτάνει μια κακή ζαριά και ξαναγυρνάς στην αρχή σου, στο μηδέν και στο τίποτα σου.
Μηδέν. Και τίποτα. Και μια γνώση που κάποιοι σου ζητούν να απαρνηθείς στο όνομα μιας νέας αρχής. Λαμπερής και ολοκαίνουριας. Σιωπώ. Και ξαναβάζω, για χιλιοστή ίσως φορά να παίξει το μόνο τραγούδι που νομίζω ότι δεν πιστεύει σ’ αυτήν την χλιδάτη αρχή που αποφεύγω…
Όλο τ’ απόγευμα δεν είπα τίποτα
Κρύβω τα λόγια μου μ’ ένα τσιγάρο
Έξω τα χρώματα σβήνουν και χάνονται
Κλείνω τα μάτια μου ανάσα να πάρω
Πώς βραδιάζει νωρίς...
Όλα εδώ σα φινάλε γιορτής
Το μπαλκόνι στενό, κάτω η πόλη μυρίζει
Μοναξιά και καπνό
Και μένω κάτω απ’ τα κίτρινα φώτα
Στην πόλη που χώραγε πρώτα
Τη φωνή σου να λέει "σ’ αγαπώ"
Σ’ έχω χάσει μέσα στα κίτρινα φώτα
Στην πόλη που χώραγε πρώτα
Tη φωνή σου να λέει "σ’ αγαπώ"
να λέει "σ’ αγαπώ"
Όλο τ’ απόγευμα σ’ ένα παράθυρο
Και κάτω αδιάφορα ο κόσμος περνάει
Κάποιο ραδιόφωνο μόλις που ακούγεται
Δίχως φτερά η ζωή μου πού πάει
Πώς βραδιάζει νωρίς...
Και μένω...
ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΟΥ
χωρίς μια καλημέρα δεν μπορώ
Κοίτα να δείς όσες φορές κι αν με πλήγωσα
στην πληγή σου δεν μπορώ να αντισταθώ
Μα δεν περνάει η ζωή
με μια αγάπη μικρή
πρέπει να φύγω να σ αποφύγω
έγινε βράδυ το πρωί
Δεν μπορώ άλλο πια πιο πολύ να σαγαπήσω
τα χέρια μου είναι μικρά πες μου πως να σε κρατήσω
αδυναμία μου και πόνο και χαρά μου
είσαι απέναντι μα μένεις μακριά μου
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ Η ΒΡΟΧΗ
Σύμπτωση λες πες το όπως θες
Όμως εγώ θέλω να βρέχει
Σαν το νερό
Να σ αγκαλιάζω τις νύχτες που καις
Κάθε φορά που θα ‘ρθεις βρέχει
Δεν φταις εσύ δεν φταίει κανείς
Λες κι ο καιρός χαρές δεν έχει
Κι έρχεσαι εδώ για να κρυφτείς
Κάθε φορά που θα ‘ρθεις βρέχει
Γίνεσαι φως στη συννεφιά
Μα κάθε φορά κάτι τρέχει
Φεύγεις μακριά
Μόνος ξανά σαν μια γκρίζα σκιά
Τέτοια ζωή ποιος την αντέχει
Ίσως εγώ και η βροχή
Μα σ αγαπώ βρέχει δεν βρέχει
Κι αν σ αρνηθώ
Τότε μωρό μου θα φταις μόνο εσύ!!!
Thursday, September 14, 2006
SO BEAUTIFUL AND WILD
she hated being on her own
She always took me by the hands
and said she needs me
She never wanted in love to fail
she always hoped that it was real
She’d look me in the eyes and say ‘believe me’
And then the night becomes the day
and there’s nothing left to say
If there’s nothing left to say
then something’s wrong
Ohhh tonight you killed me with your smile
so beautiful and wild so beautiful
Oh tonight you killed me with your smile
so beautiful and wild so beautiful and wild
And as the hands would turn with time
she’d always say that she was my mine
She’d turn and lend a smile
to say that she’s gone
But in a whisper she’d arrive
and danced into my life
Like a music melody
like a lovers song
Oh tonight you killed me with your smile
so beautiful and wild so beautiful
Oh tonight you killed me with your smile
so beautiful and wild so beautiful and wild
Through the darkest night
comes the brightest light
And the light that shines
is deep inside
It’s who you are
Oh tonight you killed me with your smile
so beautiful and wild so beautiful
Oh tonight you killed me with your smile
so beautiful and wild so beautiful …beautiful
Oh tonight you killed me with your smile
so beautiful and wild so beautiful and wild
So beautiful and wild
So beautiful and wild
Wednesday, September 13, 2006
ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟ..............
Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ'αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.
Thursday, September 07, 2006
ΛΟΓΙΑ ΚΛΕΜΕΝΑ!!!
ΕΛΛΑΣ ΡΑΔΙΟ.......
Σε γνώρισα ναυαγός σε μια μεγάλη πόλη που οι άνθρωποι περνούν και χάνονται με μια βουή ωκεανού. Κι ήταν σα θαύμα το πώς βγήκαν καινούργια λόγια απ το στεγνό μου στόμα. Τ απόθεσα χωρίς καμμιάν εγγύηση, παράλογα σ ένα μπουκάλι κα το ριξα στην άσφαλτο. Ήξερα πως δεν είχα τίποτα να περιμένω μα δε βρισκόμουν πια στην πρώτη νιότη μου κι η σύνεση γινόταν μια πολυτέλεια δυσβάσταχτη............ ΩΧ!! ωρα να πιασω παλι το κουπι!!!
Tuesday, September 05, 2006
ΦΟΒΟΣ & ΣΙΩΠΗ
Με φόβο γεννηθήκαμε
με φόβο ανατραφήκαμε
τίποτα σχεδόν δικό μας δεν είναι ελεύθερο
κι είναι δύσκολο να ξαναγεννηθούμε
Λεγεώνες μέσα μας και λεγεώνες προγόνων πίσω μας φοβούνται
Ελευθερία είναι η νίκη του φόβου
και τον φόβο η φιλαυτία μας τον σπέρνει
Από πάνω της περνά η πύλη που βγάζει στη ζωή
την αληθινή κι άλλον τρόπο δεν έχουμε
'Αλλο τρόπο δεν έχω για να ζήσω
να σ' αγαπώ άφοβα
ελεύθερα
Αγαπώντας σε να υπάρχω
τι να τα κάνω τα ίχνη
Να σ' αγαπώ άφοβα ελεύθερα
Αρχίζω να εμπιστεύομαι τη ζωή και να μην έχω αγωνία
Ζωή δεν είπαμε πως είναι το άλλο όνομα της αλήθειας
Οι λέξεις είναι ξένα σώματα
Μ' ενοχλούν. Μπορώ πια να σωπάσω.
ΡΗΤΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΩ........
Τα ήσυχα βράδια θα περνάει φωτισμένο της ζωής μου το τρένο που θα σαι μέσα κι εσύ.
Friday, September 01, 2006
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΚΑΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙΣ!!!!
Πεθαίνουν τα όνειρα μέσα στην εκπλήρωση. Και μόνο εκείνα τ άλλα, που η τύχη ή έστω οι περιστάσεις τους αρνήθηκαν την ύπαρξη, εκείνα ζουν για πάντα.Κι όταν, καμιά φορά, ξυπνάς τη νύχτα τ'ακούς να πεταρίζουν μέσα σου, τεράστια κι άγρυπνα. Σαν τα δυστυχισμένα βλέφαρα των τυφλών. Μην μπαίνεται στο κόπο για σχόλια. αυτό το όνειρο θα ζήσει για πάντα γιατί δεν θα εκπληρωθεί πότε. ευχαριστώ όμως για την καλή διάθεση!!!
help-aide-hilfe-ayuda-aiuto-помощь-hulp-帮助-助け
Je suis dans l'amour avec Mandy. J'ai besoin de 15 millions de commentaires sur mes poteaux pour être avec elle. N'importe quelle aide est nécessaire désespérément et est fortement appréciée.
Ich bin in der Liebe mit Mandy. Ich benötige 15 Million Anmerkungen zu meinen Pfosten, mit ihr zu sein. Jede mögliche Unterstützung wird hoffnungslos benötigt und geschätzt stark.
Estoy en amor con Mandy. Necesito 15 millones de comentarios sobre mis postes estar con ella. Cualquier ayuda se necesita desesperadamente y se aprecia fuertemente.
Sono nell'amore con Mandy. Ho bisogno di 15 milione osservazioni sui miei alberini di essere con lei. Tutta l'assistenza è necessaria disperatamente e fortemente apprezza.
Я нахожусь в влюбленности с Mandy. Я 15 миллионов комментарии на моих столбах быть с ей. Любая помощь отчаянно NEOBXODIMA и сильно appreciated.
Ik ben in liefde met Mandy. Ik heb 15 miljoen commentaren op mijn posten nodig om met haar te zijn. Om het even welke hulp is desperately nodig en sterk gewaardeerd.
鎴戞亱鐖变簡浠andy銆?鎴戦渶瑕?5鍏充簬鎴戠殑宀椾綅鐨勭櫨涓囦釜璇勮鏄互濂广€?鎵€鏈夊崗鍔╃粷鏈涘湴蹇呰鍜屽己鐑堣璧炶祻銆?/td>
私はMandyとの愛にある。 私は私のポストの15,000,000のコメントが彼女とあることを必要とする。 どの援助でも必死に必要とされ、強く認められる。
Thursday, August 31, 2006
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ?????
Εβρεχε εκείνο το βράδυ, ανέβηκα τα σκαλιά κανείς στην κάμαρα, έτρεμε σε ανοιχτό παράθυρο η κουρτίνα, " Φεύγω μη ζητήσεις να με βρεις αγαπώ άλλον ",έγραφε. Που είσαι, που να πάω, φυσάει, κρυώνω. Δρόμοι λασπωμένοι, κίτρινα φώτα, ζευγάρια αγκαλιασμένα κάτω από τις ομπρέλες τους. Σε λίγο θ' ανάβουνε το φως, θα κοιτάζονται στα μάτια και θα πετάνε από πάνω τους όλη τη μοναξιά. Οι φωτεινές ρεκλάμες ανοιγοκλείνουνε τα μάτια τους, όλα στην εποχή μας διαφημίζονται, γιατί όχι κι αυτό. " Αγαπώ άλλον "με κόκκινα πελώρια γράμματα θάταν υπέροχη διαφήμιση. Που είσαι, που να πάω, φυσάει, κρυώνω.
ΣΑΛΤΑΡΑΜΕ!!!ΟΧΙ ΣΑΛΠΑΡΑΜΕ!!!!
ΓΙΑΤΙ????
αναζητάν να βρούν γιατί είμαι έτσι σήμερα.Ποιός είμαι
ή ποιός ήμουν;Αναζητήσεις δίχως σημασία.
Το κέρδος είναι ότι τους ξέφευγα διαρκώς. δεν με "έπιασαν". θα είναι πάντα έτσι????